Bir Nargilenin Günlüğü – Şişeden Tütüne, Marpuçtan Dumana Uzanan Yolculuk

Giriş: Bir Nargilenin Doğuşu

Merhaba, ben bir nargileyim. Adım yok, ama eğer olsaydı muhtemelen “Fokur” olurdu – çünkü bu ses benim en belirgin özelliğim. Bugün sizinle hikayemi paylaşmak istiyorum. Cam atölyesindeki ilk nefesimden, son kullanıcımın elindeki keyifli anlarıma kadar yaşadığım her anıyı, gördüğüm her yüzü, hissettiğim her duyguyu…

Belki de garip gelecek size, ama bizim de duygularımız var. Her fokur sesimde bir hikaye, her duman bulutumda bir anı saklı. Bazen mutluluk, bazen heyecan, bazen de derin bir memnuniyet hissederim. İnsanlar beni sadece bir nesne sanıyor, ama aslında ben onların keyifli anlarının sessiz tanığıyım.

Bu günlük, sadece benim hikayem değil. Aynı zamanda beni kullanan insanların, beni satan dükkancıların, beni temizleyen ellerin, beni seven kalplerin hikayesi. Her sayfasında farklı bir yaşam var, farklı bir keyif…

Şimdi gelin, benimle bu yolculuğa çıkın. Belki sonunda beni daha iyi anlarsınız. Belki de kendinizi…

---

1. Bölüm: Cam Atölyesinde İlk Nefes

Tarih: 15 Mart 2023

Bugün dünyaya geldim. Daha doğrusu, Usta Mehmet’in elleri arasında şekil aldım. O sıcak camın içinde, ateşin kucağında doğdum. İlk hissettiğim şey sıcaklıktı – o kadar yoğun ki, sanki ruhum da o ateşte şekillendi.

Usta Mehmet beni yaparken mırıldanıyordu. Eski bir türkü söylüyordu, sesi cam atölyesinin duvarlarında yankılanıyordu. “Bu da güzel olacak,” dedi beni şekillendirirken. “Sağlam duracak, uzun yıllar keyif verecek.” O anda anladım ki, benim bir amacım var. Sadece var olmak için değil, birilerine keyif vermek için yaratılmıştım.

Soğuma sürecim uzun sürdü. Yavaş yavaş, cam moleküllerim yerlerini aldı, formum netleşti. Şeffaf bedenimde ilk kez kendi yansımamı gördüm. Zarif boynum, geniş gövdem, sağlam tabanım… Güzelim diyebilirim kendime.

Atölyede başka nargile kardeşlerim de vardı. Kimisi benden büyük, kimisi küçük. Kimisi renkli, kimisi sade. Ama hepimizin ortak bir kaderi vardı: Birileri tarafından sevilmeyi, kullanılmayı, değer görmeyi bekliyorduk.

İlk gecemi atölyede geçirdim. Karanlıkta, sessizlikte, sadece kendi düşüncelerimle baş başa. Merak ediyordum: Kim olacaktı ilk sahibim? Nasıl keyifli anlar beni bekliyordu?

---

2. Bölüm: Dükkanda Bekleme Günleri

Tarih: 22 Mart 2023

Bugün atölyeden ayrıldım. Usta Mehmet beni özenle paketledi ve Kapalıçarşı’daki Hasan Usta’nın dükkânına gönderdi. Yolculuk kısaydı ama heyecan vericiydi. İlk kez dış dünyayı gördüm, şehrin seslerini duydum.

Hasan Usta’nın dükkânı tam bir nargile cenneti. Yüzlerce kardeşim var burada. Küçükten büyüğe, sadeden süslüye kadar her çeşit. Beni dükkânın vitrinindeki özel yerime koydu. “Bu güzel bir parça,” dedi müşterilerine gösterirken. “El yapımı, kaliteli ürün. Uzun yıllar keyif verir.”

Dükkânda geçirdiğim günler çok öğreticiydi. Her gün onlarca insan gelip geçiyor, bizi inceliyor, fiyat soruyor, pazarlık yapıyordu. Kimisi sadece merakla bakıyor, kimisi ciddiyetle inceliyordu.

İlk ciddi müşterim genç bir adamdı. Beni eline aldı, ağırlığımı hissetti, camımın ve ser kalitesini kontrol etti. “Bu ne kadar?” diye sordu. Hasan Usta fiyatı söylediğinde düşündü. “Biraz pahalı,” dedi ve beni yerime koydu. O gün üzüldüm ama anladım ki doğru kişiyi bekliyordum.

Günler geçtikçe, insanları gözlemlemeyi öğrendim. Kimisi aceleci, kimisi sabırlı. Kimisi bilgili, kimisi acemi. En çok hoşuma giden, nargile konusunda gerçekten tutkulu olanlarıydı. Onlar beni sadece bir eşya olarak görmüyor, bir sanat eseri olarak değerlendiriyordu.

Bir gün, orta yaşlı bir adam geldi. Uzun uzun baktı bana. “Bu tam aradığım gibi,” dedi. Hasan Usta ile uzun uzun konuştular. Adam nargile konusunda çok bilgiliydi, sorduğu sorulardan anlıyordum. O gün anladım: Beni gerçekten anlayan biri geldiğinde, hissediyordum.

---

3. Bölüm: İlk Evim – Ahmet Bey’in Balkonunda

Tarih: 5 Nisan 2023

Bugün yeni evime taşındım! Ahmet Bey beni satın aldı ve evine götürdü. 45 yaşlarında, sakin bir adam. Nargile konusunda deneyimli olduğu belliydi. Beni özenle taşıdı, evde özel bir köşe hazırlamıştı.

İlk kurulumum heyecan vericiydi. Ahmet Bey her parçamı dikkatli bir şekilde yerleştirdi. Su kabıma temiz su koydu, tütün kabıma özenle tütün yerleştirdi, kömürü yakıp üzerine koydu. İlk nefesimi aldığımda, o keyifli dumanın içimden geçişini hissettim. Bu, doğduğum günden beri beklediğim andı.

Ahmet Bey’in balkonunda güzel bir köşem var. Şehrin manzarasını görebiliyorum, akşam güneşi camıma vuruyor. İlk günlerimde sadece akşamları kullanılıyordum. Ahmet Bey işten gelir, biraz dinlenir, sonra yanıma gelirdi.

Onun nargile içme ritüeli çok özeldi. Önce beni temizler, sonra özenle hazırlardı. Tütün seçiminde titizdi, kömür kalitesine dikkat ederdi. Her seferinde farklı tütün aromaları denerdik. Elma, nane, karışık meyveli… Her birinin kendine özgü lezzeti vardı.

İlk haftalarımda sadece Ahmet Bey kullanıyordu beni. Ama sonra arkadaşları da gelmeye başladı. Balkon sosyal bir alan haline geldi. Akşamları 3-4 kişi toplanıyor, beni paylaşıyorlardı. Konuşmaları dinlemek çok ilginçti. İş hayatından, aileden, siyasetten, spordan konuşuyorlardı.

Bazen uzun sessizlikler olurdu. Herkes kendi düşüncelerine dalardı. O anlarda ben de sessizce hizmet ederim, fokur sesimle onlara eşlik ederdim. Sanki meditasyon yapıyorlardı, ben de onların bu huzurlu anlarının bir parçasıydım.

---

4. Bölüm: Sosyal Hayatın Merkezi

Tarih: 20 Mayıs 2023

Artık Ahmet Bey’in sosyal hayatının vazgeçilmez bir parçasıyım. Hafta sonları balkon adeta bir nargile kafesi gibi oluyor. Arkadaşları, komşuları, hatta bazen tanımadığı insanlar bile geliyor.

Bu süreçte çok şey öğrendim insanlar hakkında. Mesela, nargile içerken insanlar daha samimi oluyor. Günlük maskeleri düşüyor, gerçek yüzleri ortaya çıkıyor. Kimisi problemlerini paylaşıyor, kimisi hayallerini anlatıyor.

Geçen hafta Ahmet Bey’in eski okul arkadaşı Mehmet geldi. Yıllar sonra buluşmuşlardı. İkisi de çok heyecanlıydı. Saatlerce eski anıları konuştular. Ben onların arasında köprü görevi gördüm. Her nefeste bir anı, her fokur sesinde bir hatıra canlanıyordu.

Bazen kadın misafirler de geliyor. Ahmet Bey’in kız kardeşi Ayşe Hanım mesela. İlk başta nargile içmek istemiyordu ama sonra merakını yendi ve denedi. İlk nefesinde biraz öksürdü tabii, ama sonra alıştı. “Aslında keyifli bir deneyimmiş,” dedi gülerek.

En ilginç misafir, Ahmet Bey’in 70 yaşındaki babası oldu. Yaşlı adam beni görünce gözleri parladı. “Vay be,” dedi, “ne zamandır görmemiştim böyle güzel bir nargile.” Meğer gençliğinde çok nargile içermiş. Beni kullanırken, gençlik anılarını anlattı. O gece çok duygulandım.

Bu sosyal ortamda kendimi değerli hissediyorum. Sadece bir eşya değil, insanları bir araya getiren bir araç olduğumu anlıyorum. Belki de bu benim asıl amacım: İnsanları birleştirmek, onlara keyif vermek, güzel anlar yaşatmak.

---

5. Bölüm: Küçük Kaza ve Onarım

Tarih: 15 Temmuz 2023

Bugün küçük bir kaza yaşadım. Ahmet Bey’in yeğeni Emre geldi ziyarete. 8 yaşında, çok hareketli bir çocuk. Balkondan koşarak geçerken ayağı marpucuma takıldı ve ben düştüm.

Düşüş anı çok yavaş geçti sanki. Havada süzülürken endişelendim. Sonra sert bir çarpma ve… Şişem çatladı. Küçük bir çatlak, ama yine de üzücüydü.

Ahmet Bey çok üzüldü. Emre ağlamaya başladı, suçluluk hissediyordu. “Amca, ben kırdım, çok özür dilerim,” diyordu sürekli. Ahmet Bey onu sakinleştirmeye çalışıyordu ama ben onun da üzgün olduğunu hissediyordum.

O gece kullanılamaz haldeyim. Çatlağımdan su sızıyor, fokur sesim düzgün çıkmıyor. Kendimi eksik hissettim. Acaba tamir edilebilir miydim?

Ama Ahmet Bey beni atmadı. Ertesi gün beni Kapalıçarşı’ya, Hasan Usta’ya götürdü. “Tamir edilebilir mi?” diye sordu. Hasan Usta beni inceledi uzun uzun. “Tabii ki,” dedi, “bu güzel nargile daha çok yıl hizmet eder.”

Cam tamircisi Osman Usta’ya götürüldüm. Yaşlı, deneyimli bir ustadı. Çatlağımı inceledi, “Bu nargile daha çok keyif verir,” dedi. Özel bir cam yapıştırıcısı kullanarak çatlağımı onardı. Sonra da üzerine ince bir cam şerit yerleştirdi.

Onarımdan sonra eskisi kadar mükemmel değildim ama kullanılabilirdim. Çatlak izi hala görünüyordu, ama bu bana karakter katmıştı sanki. Artık sadece yeni ve parlak bir nargile değil, yaşanmış, deneyimli bir nargileyim.

Ahmet Bey beni eve getirdiğinde çok mutluydu. “Hoş geldin eski dostum,” dedi. O gece ilk nefesimi aldığımda, fokur sesim biraz farklıydı ama yine de güzeldi. Hayata geri dönmüştüm.

---

6. Bölüm: Mevsimler ve Ritüeller

Tarih: 10 Ekim 2023

Sonbahar geldi. Balkondan sararan yaprakları izliyorum. Ahmet Bey’in nargile keyfi mevsimle birlikte değişti. Hava soğuduğu için artık balkondan ziyade salonda kullanılıyorum.

Bu değişiklik benim için farklı bir deneyim oldu. Salon daha sıcak ve kapalı bir ortam. Dumanım tavanda daha uzun süre asılı kalıyor, atmosfer daha samimi. Ahmet Bey’in eşi Fatma Hanım da artık aramıza katılıyor bazen.

Kış aylarında misafir sayısı azaldı ama keyif azalmadı. Artık daha çok Ahmet Bey’le baş başa kalıyoruz. Bu dönemde onu daha iyi tanıma fırsatım oldu. Akşamları televizyon izlerken yanında oluyorum. Bazen kitap okurken de kullanıyor beni.

Ahmet Bey’in nargile hazırlama ritüeli kış aylarında daha da özenli hale geldi. Tütün seçimi, kömür hazırlığı, su ayarı… Her detayı mükemmel yapmaya çalışıyor. “Kış akşamları nargile bambaşka oluyor,” diyor.

Kış boyunca düzenli bakımım yapıldı. Ahmet Bey beni haftalık temizliyor, her parçamı ayrı ayrı yıkıyor. Bu bakım anları çok değerliydi benim için. Kendimi yenilenmiş hissediyordum.

Bahar geldiğinde tekrar balkona çıktık. İlk bahar nargile seansı çok özeldi. Hava ılık, çiçekler açmış, kuşlar ötüyordu. Sanki yeniden doğmuş gibi hissettim kendimi. Ahmet Bey de çok mutluydu, “Ah be dostum, ne kadar özlemişim seni burada,” dedi.

Bu mevsimsel değişimler bana yaşamın döngüsel olduğunu öğretti. Her şeyin bir zamanı var: Kullanılma zamanı, dinlenme zamanı, bakım zamanı, yenilenme zamanı…

---

7. Bölüm: Yeni Nesille Tanışma

Tarih: 25 Aralık 2023

Bugün çok özel bir gün. Ahmet Bey’in oğlu Burak üniversiteden döndü. 20 yaşında, genç ve enerjik. İlk kez beni deneyecekti.

Burak’ın nargileye yaklaşımı babasından çok farklıydı. Daha meraklı, daha heyecanlı. “Baba, bu nasıl kullanılıyor?” diye sordu. Ahmet Bey ona sabırla anlattı her detayı.

İlk nefesinde biraz öksürdü tabii. “Yavaş yavaş,” dedi Ahmet Bey, “acele etme.” Burak ikinci nefeste daha dikkatli oldu. Üçüncüde artık alışmıştı. “Vay be, gerçekten keyifli bir deneyimmiş,” dedi.

Ama Burak’ın arkadaşları geldiğinde işler değişti. Gençler çok farklı kullanıyordu beni. Daha enerjik, daha sosyal. Sürekli konuşuyorlar, müzik açıyorlar, fotoğraf çekiyorlardı.

Sosyal medya çağının etkisini gördüm. Burak ve arkadaşları sürekli fotoğraf çekiyorlardı benimle. Instagram’a, TikTok’a yüklüyorlardı. “Nargile keyfi ” gibi açıklamalar yazıyorlardı.

Bu durum beni düşündürdü. Eski nesil beni bir ritüel, bir meditasyon aracı olarak görüyordu. Yeni nesil ise daha çok sosyal bir aktivite, paylaşım malzemesi olarak kullanıyordu.

Bir akşam Burak tek başına yanıma geldi. “Biliyor musun,” dedi, “babam seni çok seviyor. Sürekli seninle gurur duyduğundan bahsediyor.” O an çok duygulandım. Demek ki sadece bir eşya değil, gerçekten değer verilen bir varlıktım.

Burak’la olan deneyimim bana jenerasyonlar arası farkları öğretti. Her neslin kendine özgü yaklaşımı var, ama sonuçta hepsi benden aynı şeyi arıyor: Keyif, sosyalleşme, güzel vakit geçirme.

---

8. Bölüm: Dostluklar ve Paylaşım

Tarih: 14 Şubat 2024

Bugün Ahmet Bey’in hayatında yoğun bir dönem. İş yerinde projeler var, evde misafirler çok. Bu dönemde benim kullanım sıklığım arttı. Ahmet Bey yorgun olduğunda yanıma geliyor, saatlerce keyifle oturuyor.

Arkadaşları bu dönemde daha sık gelmeye başladı. Beni bahane ederek Ahmet Bey’i yalnız bırakmıyorlardı. “Gel bir nargile içelim, sohbet edelim,” diyorlardı. Bu dostluk çok güzeldi.

Özellikle eski arkadaşı Hasan çok destek oluyor. Her akşam gelir, saatlerce konuşurlardı. Ben onların arasında köprü görevi görüyordum. Bazen ciddi konular konuşulurdu, bazen de eski güzel anılar anlatılırdı.

Bu dönemde anladım ki, insanlar benim gibi ritüellere ihtiyaç duyuyor. Ben onlara sadece keyif vermiyorum, aynı zamanda huzur, sosyallik, düşünme fırsatı da veriyorum.

Fatma Hanım da artık aramıza katılıyor. İlk başta çekingen olan hanım, şimdi beni çok doğal kullanıyor. “Gerçekten rahatlatıcı,” diyor. Aile içi sohbetlerin vazgeçilmez parçası oldum.

Komşular da gelmeye başladı. Balkon artık mahalle buluşma noktası gibi. Herkes kendi tütününü getiriyor, farklı lezzetler deniyoruz. Bu çeşitlilik beni çok mutlu ediyor.

En güzel anlardan biri, Ahmet Bey’in babasının geldiği akşam oldu. Üç nesil bir arada: Dede, baba, oğul. Hepsi beni kullanarak anılarını paylaştılar. O gece kendimi çok değerli hissettim.

---

9. Bölüm: Lezzet Keşifleri

Tarih: 3 Mayıs 2024

Bugün yeni bir tütün çeşidi denedik. Ahmet Bey özel bir nargile dükkânından egzotik karışım getirdi. “Bakalım nasıl olacak,” dedi heyecanla.

İlk nefeste farklı bir lezzet hissettim. Meyve aromaları, baharat notaları, çok katmanlı bir tat. Ahmet Bey de çok beğendi. “Bu harika,” dedi, “nerede bulmuşsun?”

Bu lezzet keşfi süreci çok keyifli. Her hafta farklı bir tütün deniyoruz. Klasik elma, ferah nane, egzotik meyve karışımları… Her biri farklı bir deneyim sunuyor.

Burak da bu keşif sürecine katıldı. Gençlerin beğendiği lezzetler farklıymış. Daha tatlı, daha aromalı karışımları tercih ediyorlar. Bazen beraber karıştırıp yeni tatlar yaratıyoruz.

Arkadaşlar geldiğinde lezzet yarışması yapıyoruz. Herkes farklı tütün getiriyor, hangisinin daha iyi olduğunu tartışıyoruz. Bu tartışmalar çok eğlenceli oluyor.

Fatma Hanım da lezzet seçiminde söz sahibi oldu. Onun favorisi çilek aromalı karışım. “Çok feminen bir tat,” diyor gülerek. Gerçekten de ona çok yakışıyor.

En ilginç deneyim, kendi karışımımızı yapmaya çalışmamız oldu. Farklı tütünleri karıştırarak özel bir reçete oluşturduk. “Ahmet Bey Spesial” adını verdik. Çok başarılı oldu.

Bu lezzet yolculuğu bana çeşitliliğin güzelliğini öğretti. Her tat farklı bir ruh hali, farklı bir anı yaratıyor. Ben de bu çeşitliliğin bir parçası olmaktan mutluyum.

---

10. Bölüm: Yeni Eller, Yeni Maceralar

Tarih: 20 Temmuz 2024

Bugün büyük değişiklik oldu. Ahmet Bey beni oğlu Burak’a verdi. “Artık senin olsun,” dedi, “iyi bak ona.” Burak çok sevindi, bense karışık duygular içindeydim.

Burak beni üniversitedeki evine götürdü. Çok farklı bir ortamdı burası. Genç, dinamik, renkli. Oda arkadaşları hemen ilgi gösterdi bana. “Vay be, ne güzel nargile,” dediler.

İlk günlerde çok yoğun kullanıldım. Her akşam farklı kişiler, farklı gruplar. Üniversite öğrencilerinin enerjisi çok farklıydı. Daha hızlı, daha coşkulu, daha gürültülü.

Burak’ın kız arkadaşı Selin de geldi. İlk kez nargile deneyecekti. Biraz çekingendi ama sonra cesaretini topladı. İlk nefesinde biraz öksürdü ama sonra alıştı. “Keyifli bir deneyimmiş,” dedi.

Genç neslin nargileye yaklaşımı çok farklıydı. Onlar için daha çok sosyal bir aktivite, eğlence aracıydı. Ahmet Bey gibi derin düşünmek için değil, arkadaşlarla vakit geçirmek için kullanıyorlardı.

Sosyal medya paylaşımları çok arttı. Sürekli fotoğraf, video çekiyorlardı. Ben artık sadece bir nargile değil, aynı zamanda bir “aksesuar” olmuştum. Instagram hikayelerinde, TikTok videolarında yer alıyordum.

Bir gün Burak’ın annesi Fatma Hanım geldi ziyarete. Beni görünce gülümsedi. “Bu bizim nargile değil mi?” dedi. Burak durumu açıkladı. Fatma Hanım “İyi bak ona, çok değerli,” dedi sevgiyle.

Bu yeni dönemde farklı tütün çeşitleri denedik. Burak ve arkadaşları sürekli yeni aromalar arıyorlardı. Meyve aromalı, tatlı kokulu, egzotik karışımlar… Her biri farklı bir macera.

---

11. Bölüm: Parti Günleri ve Keyifli Anlar

Tarih: 15 Ekim 2024

Üniversite hayatının heyecanı arttıkça, benim kullanımım da arttı. Artık sadece akşamları değil, öğlen teneffüslerinde, ders aralarında da kullanılıyorum.

Geçen hafta büyük bir parti vardı. Burak’ın doğum günü. Evde 15-20 kişi toplandı. Ben gecenin yıldızı oldum. Herkes sırayla kullandı beni. Sabaha kadar devam etti eğlence.

O gece çok keyifliydi. Sürekli kullanım, farklı insanlar, farklı lezzetler… Müzik, dans, kahkaha… Gençliğin enerjisini hissediyordum.

Ertesi gün biraz yorgun hissettim kendimi. Burak fark etti ve özenle temizledi beni. “Dün harika bir geceydi dostum,” dedi. “Sen olmasan bu kadar keyifli olmazdı.”

Bu yoğun sosyal hayat beni çok mutlu ediyor. Ahmet Bey’in yanında daha sakin, daha düşünceliydim. Burak’ın yanında ise daha dinamik, daha sosyalim.

Selin artık düzenli kullanmaya başlamıştı. İlk başta çekingen olan kız, şimdi benden çok rahat keyif alıyordu. “Çok rahatlatıcı,” diyordu. Onunla da güzel anılar biriktiriyoruz.

Bu dönemde kendimi çok değerli hissediyorum. Gençlerin hayatında önemli bir yer edinmişim. Onların keyifli anlarının, dostluklarının, eğlencelerinin bir parçasıyım.

Bir gece Burak tek başına yanıma geldi. “Dostum,” dedi, “sen gerçekten özel bir nargilesin. Babam seni çok iyi seçmiş.” O an çok gururlandım.

12. Bölüm: Aşk ve Dostluk Hikayeleri

Tarih: 8 Aralık 2024

Bugün Burak ve Selin’in ilişkisinde güzel gelişmeler var. Artık daha çok birlikte vakit geçiriyorlar ve ben onların bu mutlu anlarının tanığıyım.

“Biliyorsun,” dedi Selin bir akşam, “nargile içmeyi seninle öğrendim. Artık bu benim için çok özel.” Burak da çok mutluydu. Ben onların aşkının sembolü olmuştum sanki.

Bu dönemde çiftlerin benimle özel anlar yaşadığını gözlemliyorum. Romantik akşamlar, derin sohbetler, geleceğe dair hayaller… Ben de bu güzel anların sessiz tanığı oluyorum.

Burak’ın oda arkadaşı Mert de yeni bir kız arkadaş buldu…

13. Bölüm: Başarı Kutlamaları

Tarih: 25 Ocak 2025

Final sınavları bitti ve sonuçlar açıklandı. Burak çok başarılı notlar aldı. Bu başarıyı kutlamak için arkadaşları toplandı ve tabii ki ben de kutlamanın merkezindeydim.

“Bu dönem çok çalıştım,” dedi Burak, “ama sen sayesinde stresimi atabiliyordum. Ders aralarında seninle yaptığım molalar çok faydalıydı.” Gurur duydum bu sözleri duyunca.

Kutlama gecesi çok keyifliydi. Herkes kendi başarısını paylaşıyor, gelecek planlarını anlatıyordu. Ben onların bu mutlu anlarında yanlarında olmaktan çok memnundum.

Selin de sınavlarını çok iyi geçmişti. “Artık mezuniyet zamanı,” dedi heyecanla. “Yeni bir hayat başlıyor.” Bu genç insanların heyecanı bana da bulaşıyordu.

Mert iş bulmuştu. “Hayallerimin şirketinden teklif geldi,” dedi sevinçle. O akşam onun için özel bir kutlama yaptık. En sevdiği tütün aromasını kullandık.

Bu başarı hikayelerini dinlerken, ben de onların hayatlarının bir parçası olduğumu hissediyordum. Belki küçük bir katkım olmuştu bu başarılarda. En azından stresli anlarında yanlarında olmuştum.

Oda arkadaşlarından Emre de yurt dışında master yapma fırsatı bulmuştu. “Bu çok büyük bir şans,” dedi. “Ama sizi, özellikle de bu güzel nargileyi özleyeceğim.” Duygulandım bu sözleri duyunca.

Geceyi hep birlikte güzel anıları paylaşarak geçirdik. Üniversite yıllarının en güzel anları, ilk aşklar, dostluklar, başarılar… Ben de bu anıların bir parçasıydım.

---

14. Bölüm: Yeni Keşifler ve Deneyimler

Tarih: 10 Mart 2025

Bugün Burak yeni bir nargile cafesi keşfetti. Oraya gidip farklı nargile türlerini denemiş. Eve geldiğinde çok heyecanlıydı.

“Dostum,” dedi bana, “orada çok farklı nargile türleri vardı. Ama hiçbiri senin kadar özel değildi.” Bu sözler beni çok mutlu etti. Demek ki gerçekten özelmiştim.

O cafeden yeni tütün çeşitleri almış. “Bunları deneyeceğiz,” dedi. Egzotik meyveli karışımlar, özel baharat aromaları… Her biri farklı bir macera vaadediyordu.

İlk denediğimiz mango-hindistan cevizi karışımıydı. Çok egzotik bir tamdı. Sanki tropik bir adada tatil yapıyormuş gibi hissettim. Burak da çok beğendi.

Sonra baharatlı karışım denedik. Tarçın, karanfil, vanilya… Çok sıcak ve sarıcı bir tamdı. Kış akşamları için mükemmeldi. Selin de bu aromayi çok sevdi.

En ilginç deneyim, çikolata aromalı tütün oldu. İlk kez böyle bir şey deniyorduk. Çok tatlı ve zengin bir tamdı. Dessert nargile diyebiliriz.

Bu lezzet keşif yolculuğu bana çeşitliliğin ne kadar güzel olduğunu gösterdi. Her yeni tat, yeni bir deneyim, yeni bir anı demekti. Ben de bu zenginliğin bir parçası olmaktan mutluydum.

Arkadaşlar geldiğinde lezzet yarışması yapıyoruz artık. Herkes en sevdiği aromayi getiriyor, hangisinin daha iyi olduğunu tartışıyoruz. Bu tartışmalar çok eğlenceli oluyor.

---

15. Bölüm: Yeni Sahip Arayışı ve Devir

Tarih: 5 Nisan 2025

Burak mezun oldu ve iş hayatına atıldı. Yeni işi çok yoğun ve şehir dışına seyahat gerektiriyor. Artık eskisi kadar vakit geçiremiyoruz birlikte.

“Dostum,” dedi bir gün, “seni hak ettiğin değeri verecek birine vermek istiyorum. Sen çok özel bir nargilesin, köşede durmamalısın.” Anlıyordum onu, ama yine de üzgündüm.

Selin de mezun olmuştu ve başka şehirde iş bulmuştu. Vedalaşırken “Seninle çok güzel anılarım var,” dedi. “İlk nargile deneyimim, romantik akşamlar… Hepsini unutmayacağım.”

Burak beni kim alacak diye düşünürken, küçük kardeşi Zeynep ilgi gösterdi. 18 yaşında, üniversiteye yeni başlamış. “Abi, ben alabilir miyim?” diye sordu.

“Sen çok gençsin,” dedi Burak. Ama Zeynep ısrar etti. “Sorumlu kullanırım, söz veriyorum.” Sonunda Burak kabul etti. Yeni bir macera başlıyordu.

Zeynep beni kendi odasına kurdu. Çok farklı bir ortamdı. Daha feminen, daha renkli. Kız arkadaşları geldiğinde çok heyecanlanıyorlardı. “Ne kadar şık bir nargile,” diyorlardı.

İlk kullanımında çok dikkatli davrandı. “Merhaba güzel nargile,” dedi. “Umarım iyi anlar geçiririz birlikte.” Bu samimi yaklaşım beni çok etkiledi.

Zeynep’in arkadaşları da çok nazikti. Beni kullanırken çok özenli davranıyorlar, temizliğime dikkat ediyorlardı. “Bu çok değerli bir nargile,” diyordu Zeynep onlara.

Yeni dönemde farklı bir deneyim yaşıyorum. Daha genç, daha enerjik bir grup. Ama aynı zamanda daha sorumlu ve özenli. Belki de bu yeni başlangıç benim için çok güzel olacak.

---

16. Bölüm: Kız Kardeşin Elleri

Tarih: 20 Mayıs 2025

Zeynep’le geçirdiğim ilk aylar çok keyifliydi. Onun nargile kültürüne yaklaşımı çok farklı. Daha estetik, daha özenli, daha ritüel odaklı.

Her kullanımdan önce özel bir hazırlık yapıyor. Ortamı düzenliyor, mum yakıyor, güzel müzik açıyor. “Nargile sadece içmek değil,” diyor, “bir yaşam tarzı.”

Kız arkadaşları geldiğinde çok farklı sohbetler oluyor. Daha derin, daha duygusal konuşmalar. Hayaller, hedefler, korkular… Ben de bu samimi anların tanığı oluyorum.

En çok hoşuma giden, Zeynep’in bana verdiği özel isim oldu. “Kristal” diye çağırıyor beni. “Çünkü çok şeffaf ve değerlisin,” diyor. Bu ismi çok sevdim.

Zeynep’in üniversitedeki arkadaşları da çok kültürlü. Farklı ülkelerden öğrenciler var. Onlarla birlikte farklı ülkelerin nargile kültürlerini öğreniyorum.

Hint arkadaşı Priya, kendi ülkesindeki nargile geleneğini anlatıyor. Arap arkadaşı Fatma, geleneksel kullanım şekillerini gösteriyor. Bu kültürel zenginlik çok güzel.

Zeynep çok titiz bir kullanıcı. Her seferinde farklı tütün aromaları deniyor, hangi kömürün daha iyi olduğunu araştırıyor. “Mükemmel deneyim için her detay önemli,” diyor.

Bu özenli yaklaşım beni çok mutlu ediyor. Kendimi gerçekten değerli hissediyorum. Sadece kullanılan bir eşya değil, özen gösterilen bir sanat eseri gibiyim.

---

17. Bölüm: Üniversite Yılları ve Dostluklar

Tarih: 15 Ağustos 2025

Zeynep’in üniversite hayatı ilerledikçe, ben de onun sosyal çevresinin merkezi haline geldim. Artık “Zeynep’in nargile”si olarak tanınıyorum.

Oda arkadaşı Elif çok meraklı bir kız. “Bu nargile nasıl bu kadar güzel ses çıkarıyor?” diye soruyor sürekli. Zeynep gururla anlatıyor benim özelliklerimi.

Hafta sonları düzenli nargile geceleri yapıyoruz. 4-5 kız toplanıyor, farklı tütün aromaları deniyoruz. Her birinin favorisi farklı. Bu çeşitlilik çok eğlenceli.

En sevdiğim anlar, kızların derin sohbet ettiği zamanlardır. Gelecek kaygıları, aşk acıları, aile problemleri… Ben sessizce dinliyorum, fokur sesimle onlara eşlik ediyorum.

Zeynep’in erkek arkadaşları da var tabii. Ama onlar çok farklı yaklaşıyor bana. Daha saygılı, daha dikkatli. “Zeynep’in nargile”si olduğum için özel muamele görüyorum.

Bir gün Zeynep’in ailesi geldi ziyarete. Ahmet Bey ve Fatma Hanım beni görünce çok sevindiler. “Vay be,” dedi Ahmet Bey, “eski dostum burada.” O an çok duygulandım.

“Kızım çok iyi bakıyor sana,” dedi Fatma Hanım. Gerçekten de Zeynep’in bakımı mükemmeldi. Her hafta temizliyor, parçalarımı kontrol ediyor, gerektiğinde tamir ettiriyor.

Bu dönemde kendimi çok şanslı hissediyorum. İyi eller arasında dolaşıyorum. Herkes beni seviyor, değer veriyor, özen gösteriyor. Bu kadar ilgi görmek çok güzel.

---

Epilog: Bir Nargilenin Düşünceleri

Bugün, bu satırları yazarken, Zeynep’in balkonunda oturuyorum. Güneş batıyor, şehir ışıkları yanmaya başlıyor. Uzun bir yolculuk geçti arkamda.

Cam atölyesindeki doğumumdan bu yana, çok şey gördüm, çok şey yaşadım. Farklı eller, farklı dudaklar, farklı nefesler… Her biri benim hikayemin bir parçası.

Ahmet Bey’in sakin akşamlarından Burak’ın enerjik parti gecelerine, Zeynep’in özenli ritüellerine kadar… Her dönemin kendine özgü güzelliği vardı.

İnsanları gözlemlemek, onların hayatlarına tanıklık etmek, keyifli anlarının bir parçası olmak… Bu benim en büyük mutluluğum. Ben sadece bir nargile değilim, aynı zamanda anıların, dostlukların, aşkların sessiz tanığıyım.

Bazen düşünüyorum: Acaba daha nice eller beni kullanacak? Daha nice hikayeye tanıklık edeceğim? Bu belirsizlik beni heyecanlandırıyor.

Bildiğim bir şey var: Her yeni sahip, yeni bir macera demek. Her yeni kullanım, yeni bir anı. Ben de bu güzel yolculuğun bir parçası olmaya devam edeceğim.

Fokur sesim yankılanmaya devam edecek, dumanım hala aynı keyifle yükselecek. Çünkü ben sadece bir nargile değilim. Ben, insanların hayatlarını güzelleştiren, onlara keyif veren, dostlukları pekiştiren özel bir varlığım.

Ve bu hikaye daha bitmedi. Daha nice sayfa yazılacak, daha nice anı biriktirilecek. Ben buradayım, her zaman hazır, her zaman keyif vermeye hazır…

Son.